Stephanie was al vaker 20 tot 40 kilo afgevallen. Deze keer probeerde ze het zonder diëten, poedertjes, zakjes en wonderpillen.
Al sinds mijn 14e zat mijn gewicht me in de weg en begon de strijd met afvallen. Ik vond winkelen, omkleden of zwemmen met schoolvriendinnen helemaal niet fijn. Ik voelde me onzeker en liet dit soort activiteiten zo veel mogelijk aan me voorbijgaan. Niet omdat het me niet leuk leek, maar omdat ik me schaamde voor mijn lichaam. Ik had hier enorm veel verdriet van. Met man en macht streed ik om mijn overgewicht kwijt te raken. Op jongere leeftijd viel ik zelfs al eens 20 kilo af. Maar het kwam altijd weer aan. En dus bleef mijn probleem.
Ongelukkig in het zwembad
Na de geboorte van mijn oudste dochter ging ik iedere week met haar babyzwemmen. Altijd op vrijdagochtend. Maar op zondag begon bij mij de buikpijn al. Dan dacht ik: vrijdag moet ik weer in dat zwempak en dat water. Bijna huilend stond ik in de omkleedhokjes. Ik hield vol omdat ik mijn dochter zag genieten, maar voelde me enorm ongelukkig in deze situatie. En hoewel de meeste mensen plezier beleven aan shoppen, was dat voor mij anders. Mijn moeder en zus shopten zich suf in leuke winkels, ik moest naar de Miss Etam en de grote maten winkels.
Ook ten opzichte van mijn partner schaamde ik me. Ik douchte met de deur dicht en deed mijn kleren zo snel mogelijk weer aan. Het lukte niet om te ontsnappen aan het rotgevoel dat ik had over mijn gewicht en mijn lichaam. Zelfs niet op vakantie. Dan zocht ik niet het meest gezellige terrasje uit, maar het terras met de breedste stoelen.
Afvallen als de beste
Ik ben meerdere keren 20 tot 40 kilo afgevallen. Met allerlei diëten, poedertjes, zakjes en wonderpillen. Ik hield me aan mijn doel en was heel consequent: afvallen kon ik als de beste. Ik gaf niet op en boekte enorme resultaten. Soms was ik zelfs een heel jaar bezig. Maar had ik mijn doel bereikt, dan kwam ik elke keer weer aan, tot de laatste kilo aan toe .Ik was helemaal klaar met diëten, maar ook met mijn overgewicht. Als ik naar mezelf keek op de kerstfoto’s van ons gezin kon ik het niet geloven. Dit kon toch niet waar zijn? Zo zag ik er toch niet echt uit?
Niet van buitenaf maar van binnenuit: een andere mindset
En toen kwam ‘’Het Geheim’’. Ik las Mieke’s boek en wist het meteen: dit is het! Geen menu meer volgen of wondermiddel gebruiken, maar anders leren denken. De echte oorzaak van het probleem aanpakken in plaats van de gevolgen bestrijden. Leren kiezen en dit toepassen in mijn normale eetpatroon. Want gek genoeg had ik niet door dat dit de reden was van mijn overgewicht.
En dus stelde ik voor het nieuwe jaar een nieuw doel. Ik woog 105 kilo, en wilde op de verjaardag van mijn dochter in augustus 68 kilo wegen. Een gewicht waar ik van droomde. Ik kocht een spijkerrokje dat ik op deze dag graag aan wilde, en hing dit aan de kast in mijn slaapkamer. Dit was mijn doel en mijn streven. Deze zomer wilde ik me niet meer verstoppen, maar stralen en er prachtig uitzien.
Een kilo per week: sporten en gezond eten
En dus startte ik 2015 met een onsmiskenbaar doel voor ogen. Ik begon met een gezond basisvoedingspatroon van 1500 kcal per dag en schreef me samen met een vriendin in bij een wat kleinere sportschool in de buurt. Hier kwamen niet de barbiepopjes en de bodybuilders, maar mensen die net als ik werkten aan hun overgewicht. En dus durfde ik het hier wel aan om te gaan sporten. Samen met een vriendin ging ik consequent, twee keer in de week.
Omslag in eetgedrag
Ik woog af wat ik at en kwam erachter dat mijn porties voorheen ontzettend groot waren. Ik switchte naar gezondere producten, nam minimaal 2 stuks fruit en plande zes eetmomenten in op een dag. Vroeger ergerde ik me aan mensen die altijd een appeltje in hun tas hadden, nu had ik er zelf steevast een mee. Als mijn dag anders liep dan gepland kon ik nu voor iets gezonds kiezen, en hoefde ik geen mars of een vet broodje te kopen bij een tankstation.
Ik nam niet meer al het lekkers, wel het allerlekkerst. Zo genoot ik nog steeds van buitenlandse kaasjes waar ik helemaal gek op ben. Maar een frietje van de Mac vond ik het aantal kcal niet meer waard. Ik begon de patronen in mijn eetgedrag te herkennen. Moeilijke momenten waren ’s avonds op de bank (hè hè, nu is het mijn tijd) of een drukke avondplanning met het gezin waarbij ik geen tijd had om te koken. Dan werd het vaak pizza of patat. Deze momenten ving ik op met een stukje voorbereiding. Voor ’s avonds op de bank plande ik wat lekkers in in mijn eetschema. En voor drukke momenten zorgde ik dat ik altijd een gezonde maaltijd klaar had staan.
Doorzetten of terugvallen
Door te sporten en mijn porties en keuzes te veranderen, ging ik als een trein. Ik viel iedere week een kilo af. Tuurlijk waren er ook wel momenten dat het even stagneerde. Dat was echt niet makkelijk. Maar dan gaf ik niet op. Dan zei ik tegen mezelf: “Kom op, hier ga je voor beloond worden!”. Het is een kwestie van doorzetten of terugvallen. En godzijdank heb ik voor doorzetten gekozen.
“Wat is jouw geheim?!”
En toen was het 5 augustus. Die bewuste ochtend woog ik 68,2 kilo. Dat was mijn ultieme beloning, wat een feestdag! Ik had mijn doel bereikt. Ik kreeg veel reacties uit mijn omgeving, ook van mede-sporters in de sportschool. Mensen die ik alleen van gezicht kende van het schoolplein spraken me aan: “Wauw, wat ben jij veel afgevallen! Wat is jouw geheim?” Ook de eigenaar van de sportschool waar ik sportte zag de verandering die ik had doorgemaakt. Eind augustus kwam van hem de vraag of ik bij hen wilde komen werken. Eerst vond ik dit één grote grap. Altijd overgewicht en een hekel aan sport. Hoe kon ik daar nou werken? Maar diep vanbinnen leek het me fantastisch.
Na een serieus gesprek begon ik met een opleiding tot groeplesinstructeur voor lessen als zumba, aerobics en body shape.
Overwinning
Het was een intensieve opleiding waarvoor ik iedere zaterdag naar Utrecht moest. Daar stond ik dan, in zo’n enorme sportschool tussen allemaal jonge meiden Het heeft me bloed, zweet en tranen gekost, maar uiteindelijk slaagde ik met een 7,8. Dat was voor mij de grootste overwinning die ik me kon indenken. Van huilend in een omkleedhokje van het zwembad, naar een instructrise op het podium. Kort hierna volgde ik de opleiding tot voedingsdeskundige en coach en begon ik de opleiding tot gewichtsconsulente. Zo heb ik van de verandering die ik heb doorgemaakt en de kennis die ik heb opgedaan mijn werk kunnen maken!
En nu?
Ik ben nu 3 jaar op gewicht en geniet er iedere dag van. Het veranderen van je eetgedrag kun je in mijn ogen vergelijken met leren autorijden. De eerste keer is het onwennig en denk je: hoe krijg ik dit ooit onder de knie? Maar les voor les gaat steeds beter. Tot je tegelijkertijd kunt kijken, sturen, remmen schakelen en zelfs met de muziek mee kunt zingen. Voor een groot deel zonder dat je overal bij na hoeft te denken. Ik hoef mezelf niet meer naar de sportschool te slepen en hoef niet meer iedere dag mijn kcal te tellen. Maar ik blijf wel opletten! Niemand kan rijden met ogen dicht.
Boodschap
Tegen anderen zou ik willen zeggen: mensen gaan onderuit en kiezen soms iets anders dan gewild. Maar laat je dan niet leiden door een emotionele bui. Geef niet op. Jouw doel is belangrijker dan blijven hangen in negatieve gevoelens, zieligheid of de slachtofferrol. Want jouw doel staat als een pijl boven water. Dat is wat je jezelf het meeste gunt. Dus, ga ervoor! Als ik het kan, kan jij het ook.
Interesse in ons 6-maanden coachplan? Klik hier voor meer informatie.
Anonymous
op 07 Mar 2021