Geen zin om te koken? Geen probleem! Afvallen kan altijd
26 november 2022 

Geen zin om te koken? Geen probleem! Afvallen kan altijd

Deze tekst is ook te beluisteren via een podcast
Klik hier voor de podcast op spotify

In dit artikel vind je de volgende onderwerpen:

Ik heb al 7 boeken geschreven, waaronder twee receptenboeken. Ik heb 300.000 boeken verkocht en ben bezig met mijn nieuwe boek. Duizenden vrouwen online begeleid met trainingen en programma 's, maar toch zou je mij vroeger nooit hebben uitgekozen als afslank en eet-gedragexpert. Ik ben namelijk helemaal geen gezondheidsfreak en ik hou helemaal niet van koken.

Met een relaxed leven en lekker eten toch afvallen

Ik heb ook geen bijzonder fit of gespierd lichaam. Ik ben nooit een gedisciplineerd type geweest en ik ben gewoon een zoetekauw. Ik geniet van wijn drinken met vriendinnen, van lekker eten en van een relaxed leven. Ik hou er vooral van als dingen makkelijk gaan in harmonie met humor, zonder al te veel gedoe. Het leven moet wel leuk blijven zei ik altijd, en toch ben ik inmiddels alweer 16 jaar geleden die 18 kg afgevallen. En nog steeds slank. En ja, dat ging echt jaren als vanzelf. Ik was er zo door gegrepen, ik heb me zoveel verdiept en ontwikkeld in gedragsverandering. Ik zat er helemaal in, ik denk zo'n 7 jaar zat ik echt in een flow.

De flow kwijt

Dat kwam natuurlijk ook omdat ik mijn werk heb gemaakt van eetgedragsverandering. Ik bleef er dagelijks mee bezig. Maar eerlijk is eerlijk, die flow ben ik ook wel weer een beetje kwijt geweest. Tussen de 2018 en 2021 had ik niet zo zin meer om weer over afvallen te praten. Ik had alles al wel gezegd, ik was het een beetje kwijt, ik had ook de nodige dingen in mijn privéleven en mijn energie was een beetje weg. Ik bleef met hangen en wurgen min of meer op gewicht, maar echt lol had ik er niet in. Dat krachtige gevoel wat je kan hebben als je regie hebt, dat ontbrak.

Ik had in die zin mazzel dat ik in die eerste jaren zo veranderd ben. Ik heb echt voldoende slanken gewoontes, waardoor ik niet echt meer aankom. Vroeger als ik de regie kwijt was na een afslankpoging, kwam ik zo 10 kilo of meer aan. Nu zeg ik: ik laat het nooit meer helemaal lopen. Dat heb ik nu ook niet gedaan, maar het was wel een strijd. 

De flow weer herpakken

Tot ik op een gegeven moment dacht: ik heb een keus. Of ik ga er helemaal voor. Ik doe wat ik moet doen, hoe dan ook. Of ik ga ander werk zoeken. Ik heb (natuurlijk) voor het eerste gekozen. ik vind regie zo ontzettend belangrijk in mijn leven. Ik ben dan ook weer helemaal terug. En nog beter, ik heb zoveel nieuwe inspiratie gevonden, nieuwe eye-openers gekregen, nieuwe trainingen ontwikkeld en daarom schrijf ik nu ook een nieuw boek. De regie is helemaal terug. Ik voel de flow, ik doe elke dag wat ik wil en ik ben echt heel erg blij en tevreden.

Ik hou helemaal niet zo van koken

Maar goed, daar wil ik het eigenlijk helemaal niet over hebben. Ik wilde het hebben over hoe ik dit verhaal begon, dat ik eigenlijk helemaal niet zo van koken hou. Ik praat veel over afvallen en eten. Ik heb ook twee receptenboeken uitgebracht "Van XL naar S" en "in 20 minuten van XL naar S", maar ik ben dus helemaal geen kok. Ik had ook hulp hoor bij die boeken, want ik vind mezelf vrij simpel als het gaat om koken. Ik heb wat vaste receptjes die ik maak. Soms heb ik wel een periode dat ik denk: 'het is toch wel leuk dat koken, ik moet er even meer van maken en dan sla ik allerlei receptjes op van Instagram of internet en probeer ik van alles".

De "overheerlijke" experimenten in de keuken

Maar ja, ook dan mislukt er best wel vaak wat. Ik heb ooit eens groenteburgers gemaakt. Die had ik in de airfryer gedaan. Ik had ze wel geserveerd, aan m'n gezin want de bovenkant zag er wel goed uit, maar onderin bleek er een soort smerig papje te zitten.
Dus als we het hebben over koken en mijn experimenten, dan lachen ze hier thuis nog steeds heel hard. Ik had ook ooit een hartige taart gemaakt en daar was ik, serieus denk ik wel twee uur mee bezig. Toen ik hem uit de oven haalde, liet ik hem vallen. Nou ja, daar kon ik echt niks aan doen, volgens mij was hij anders wel echt heel lekker geweest, maar dat zullen we nooit helemaal weten.

Ook afhalen gaat samen met afvallen

Ik hou dus niet zo van koken, ik haal best vaak eten of ik ga uiteten als het kan. Ik vind het daarom ook zo opvallend dat mensen zo vaak denken: "Ja, maar ik moet voor mijn werk vaak uit eten, dan lukt het afvallen of op gewicht blijven eigenlijk niet". Of wat er ook vaak gebeurt is dat mensen zeggen van:

 "Ja, ik was van plan vers te koken maar het is weer niet gelukt, dus ja, mijn dag is nu toch al verpest. Ik haal maar gewoon wat."

Alsof wat eten halen en niet zelf koken funest is voor je gewicht en voor je afslank poging. Dat is echt onzin. Je kunt altijd keuzes maken. Sushi bijvoorbeeld, heeft heel weinig vet. Het heeft niet heel veel groenten, dat is misschien een nadeel, maar qua calorieën is het prima te doen, en het is ook heel erg lekker vind ik. Het is natuurlijk wel duur, maar in ieder geval als je wil afvallen, is het een goede optie.


Indonesisch, pizza, sla of een turkse pizza? Het maakt niet uit

Kijk, ik woon zelf in Amsterdam, dus ik heb ook wel veel keus bij ons in de omgeving, maar ik weet dat dat tegenwoordig overal veel meer is. Je houdt echt niet alleen de snackbar over als optie. Om de hoek bij ons halen we best vaak Indonesische rijsttafel. Dat maken ze elke dag vers met heel veel groenten, en dat is gewoon gezond en extreem lekker. De vraag is natuurlijk hoeveel je ervan eet, maar ik schep dan gewoon een klein bordje op en dat vind ik echt heerlijk en makkelijk, en iedereen is hier thuis blij.
Hetzelfde geldt als we de wok om de hoek doen of als we salades afhalen bij SLA. Een portie salade is wel wat veel, maar ik deel dan altijd, en dat gaat prima.

We eten natuurlijk ook wel eens pizza. Mijn kinderen houden enorm van pizza, en dan neem ik gewoon de helft. Turkse pizza vind ik ook helemaal top en zeker als ik aan het afvallen ben, dan neem ik een variant zonder vlees of kip. Ik heb het wel eens uitgerekend, daar zitten niet meer dan 500 calorieën in ofzo. Dat is echt een hele normale maaltijd. Als je het tenminste niet overdrijft met de saus. 

Het draait allemaal om de mindset

Goed, alles is mogelijk ook de snackbar is natuurlijk geen probleem. Kijk, ik zou dat zelf niet iedere week doen, maar meer omdat ik er niet zo heel erg van hou. Als ik wil afvallen en ik ga toch naar de snackbar neem ik bijvoorbeeld alleen een frietje, zonder iets erbij en dan ook niet met die dikke klodders mayo.

Dat kun je natuurlijk minder lekker vinden, maar het kan wel en daar gaat het om. Want, wat ik zo belangrijk vind aan deze voorbeelden is dat het zo duidelijk maakt dat het allemaal draait om je mindset en om je manier van kijken naar dit soort dingen. Als jij denkt, ik heb geen zin om te koken, laat ook allemaal maar zitten, we gaan naar een snackbar en je neemt alles waar je zin in hebt, dan is het ingewikkeld.

Uit eten gaan vind ik nog weer wat anders. Ik weet heel veel mensen die zeggen "ja, maar zo vaak ga ik niet uiteten dus als ik uiteten ga dan moet ik het er echt van nemen, anders is het ook zonde", en noem maar op. Dat maakt het dus moeilijk, maar als ik uit eten ga, dan ga ik voor de gezelligheid, dus het gaat om de mensen met wie ik ga. De gezelligheid zit hem gewoon echt niet in het eten. Je kunt ook vooraf even de menukaart bekijken en bedenken wat jij wilt kiezen die avond. Er zijn allerlei opties. Het kan wel, en volgens mij is juist die flexibiliteit essentieel als je wil afvallen.

Keuzes maken

Ik dacht vroeger best wel rigide. Ik dacht altijd, "je moet drie gezonde maaltijden op een dag en het liefst dus zelf vers koken, en maximaal twee of misschien 3 tussendoortjes", en verder mag alles eigenlijk niet. Nu denk ik echt alles mag, als je maar keuzes maakt. Als ik dus weet dat ik 's avonds uit eten ga of dat koken bijvoorbeeld lastig wordt, dan kies ik iets kleins voor de lunch. Of, ik neem dus niet zoveel van die afhaalmaaltijd die ik dan kies. Waarom zou je? Het is maar eten. Dat zei ooit een vriendin van mij, toen ik echt nog aan het onderzoeken was hoe slanke mensen dat deden.

Ze zei tegen mij: "Ja, wat maakt het uit? Het is maar eten, in onze maatschappij is zoveel overvloed. Je hoeft toch niet altijd alles te proeven? Ik heb een hele leuke avond met de mensen met wie ik ben en eten is maar eten." Dat heb ik altijd onthouden en dat geldt dus ook hiervoor. Als je geen zin hebt om te koken en je gaat iets afhalen, doe je dat voor het gemak. Dat is al een groot voordeel. Als je net als ik niet een enorme kok bent dan hoef je toch niet meteen over te eten? Overeten hoeft nooit.
Dat is alleen iets wat in je eigen hoofd zit. Dat is iets wat in jouw gedachten zit: 'Ik moet het ervan nemen, nu mag ik los, dit is uitzonderlijk, hier moet ik van profiteren'.
Het zijn exact dit soort gedachten die maken dat je niet afvalt of dat je aankomt en niet op gewicht blijft, dus draai dat om. Jij mag alles, je kunt alles, je hebt altijd een keus.

Elke dag Mcdonalds?

Ik las laatst nog een stuk, vond ik wel grappig, over een experiment, waarbij een Amerikaan dagen achter elkaar alleen maar bij de McDonalds at en die was kilo 's aangekomen. Die zei dus ook: "Zie je wel, die hele fastfood industrie is funest en die zorgen onder andere voor die obesitas epidemie in de wereld".
Toen was er een natuurkundeleraar en die vond dat dat eigenlijk niet klopte. Die heeft vervolgens ook een experiment gedaan. Hij heeft 90 dagen lang alleen maar bij de McDonalds gegeten en hij viel 17 kg af. Hij had zijn leerlingen de opdracht gegeven om een menu samen te stellen, voor ontbijt, lunch en avondeten bij de McDonalds. Zij hielden bij de keuzes voor het menu rekening met de aanbevolen koolhydraten, eiwitten, vetten, suiker, et cetera. En hij at maximaal 2000 cal per dag. Dat kan dus ook bij de McDonalds. Hij wandelde bovendien 45 minuten elke dag, dat moet ik erbij zeggen. Hij had al overgewicht. Ik geloof dat hij eerst 127 kg woog en aan het einde dus nog 110.  

Fastfood ketens bepalen niet of je afvalt, dat doe jij!

Dit experiment bewijst dus dat het om af te vallen niet uitmaakt wat je eet. Als je maar de aanbevolen dagelijkse voedingsstoffen binnenkrijgt en voldoende beweging. Het is dus een beetje kort door de bocht om te beweren dat afhaal ketens, zoals McDonalds, mensen dik maken.
Je wordt te dik als je te veel eet. Oftewel: als je te grote hoeveelheden eet.
Het experiment was overigens niet perse gezond, laat ik dat ook nog even zeggen. Ik zou het zeker niet aanraden. Maar gaat erom dat afvallen uiteindelijk neerkomt op de keuzes die jij maakt. Hoe je naar jezelf en eten kijkt. Dus wees flexibel, je dag is nooit verpest. Geniet van wat je wél eet en van de mensen om je heen.

Over de schrijver
Vanaf mijn vijftiende was ik volslank en altijd bezig met afvallen (of aankomen). Ik heb alles geprobeerd: noem een dieet en ik ken het. De ene keer was ik succesvoller dan de andere, maar nooit had ik blijvend resultaat. Ik dacht dat ik pech had; ik kwam van de wind al aan, en slanke mensen geluk. Tot m'n 33-ste ben ik zo doorgegaan. Toen kwam ik erachter dat pech en geluk niet zoveel met mijn gewicht te maken heeft. Ik kopieerde het eetgedrag van slanke mensen en werd zelf slank. Zonder dieet, met chocola en wijn! En dat niet alleen: ik bleef slank en dat ben ik nog altijd. Ik heb me verder gespecialiseerd in de psychologie achter eten en in coaching op (eet)gedrag. In de afgelopen jaren heb ik 8 boeken geschreven (300.000 verkocht) over afvallen zonder dieet, oftewel: afvallen door gedragsverandering. In 2017 ben ik Skinnyminds begonnen. We hebben de kennis uit mijn boeken vertaalt in een training gedragsverandering. Gecombineerd met online groepen en een persoonlijk coachtraject, is dat het Skinnyminds coachplan. Vanaf 2019 leiden we coaches op in onze eigen coachopleiding, geaccrediteerd op HBO-niveau. In 2020 zijn we gestart met de Skinnyminds community. Mijn dagelijkse ervaringen deel ik hier onder Mieke's ervaringen
Reactie plaatsen